تضعیف نوفه‌های زمین‎غلت و اتفاقی با برانبارش سطح بازتاب مشترک دورافت مشترک

Authors

  • عباس زارعی اداره ژئوفیزیک، مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران
  • عبدالرحیم جواهریان دانشکده مهندسی نفت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران/موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
Abstract:

نوفه زمین‌غلت ‎نوعی از امواج سطحی است که با فرکانس و سرعت کمتر و دامنه و انرژی قوی‎تر از بازتاب‌ها، آنها را می‌پوشاند و نسبت سیگنال به نوفه را به‌شدت کم می‌کند. بنابراین تضعیف آن‌ در پردازش داده‌های لرزه‌ای‌بازتابی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مقاله، الگوریتم برانبارش سطح بازتاب مشترک دورافت مشترک تعمیم داده شد تا نوفه‌های زمین‎غلت و اتفاقی تضعیف گردند. عملگر برانبارش سطح بازتاب مشترک دورافت مشترک، به شکل یک هذلولی می‌باشد. این عملگر بر هر پدیده با زمان‌سیر هذلولی مانند بازتاب‌ها در داده‌های پیش از برانبارش منطبق می‌باشد. زمانی که این عملگر روی داده‌های لرزه‌ای پیش از برانبارش اعمال شود، می‌توان به‌وسیله تحلیل همدوسی بازتاب‌ها را از پدیده‌های دیگر تشخیص داد. مقادیر همدوسی بالا مربوط به بازتاب‌ها بوده و مقادیر همدوسی پایین نشانگر این است که پدیده‌ای با زمان‌سیر هذلولی وجود ندارد. بنابراین وقتی پدیده‌های لرزه‌ای شناخته شوند، می‌توان پدیده‌هایی که زمان‌سیر غیرهذلولی دارند، را تضعیف کرد. نوفه‌های زمین‌غلت در ورداشت‌های نقطه میانی مشترک و برداشت‌های چشمه مشترک شکل خطی و نوفه‌های زمین‎غلت بدون شکل هستند. بنابراین به‎کمک راهبرد بیان شده می‌توانند تضعیف شوند. روش پیشنهادی بر‎روی داده‌های واقعی امتحان و کارآیی روش با فیلتر فرکانس- عدد موج مقایسه گردید. نتایج بررسی‌های کمی و کیفی نشان می‌دهند که برانبارش سطح بازتاب مشترک دورافت مشترک نوفه‌های زمین‎غلت دگرنامی شده و نشده را به‌خوبی تضعیف می‌کند، در حالی‌که فیلتر فرکانس- عدد موج قادر به تضعیف امواج زمین‎غلت دگرنامی شده نیست. همچنین برانبارش سطح بازتاب مشترک دورافت مشترک هم‌زمان با نوفه زمین‎غلت، نوفه اتفاقی را نیز تضعیف می‌کند. تضعیف نوفه اتفاقی قبل از برانبارش نهایی دورافت صفر باعث افزایش سیگنال به نوفه و بهبود تصویر نهایی می‌گردد.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بهینه سازی روش برانبارش سطح پراش مشترک

روش سطح پراش مشترک به منظور حل مشکل تداخل شیب ها با تلفیق روش های سطح بازتاب مشترک و برون راند شیب معرفی شده است. این روش تعداد زیادی عملگر را به منظور برانبارش به یک نقطه از مقطع دور افت صفر در نظر می گیرد و تا حدود زیاد قادر به حل مشکل تداخل شیب در مقاطع بعد از برانبارش می باشد. اما مقدار زیادی نوفه و رخدادها مصنوعی را نیز با خود به مقطع دورافت صفر می آورد. در این مطالعه پیشنهاد شده است با تو...

full text

کاربرد روش سطح بازتاب مشترک (crs) در بهبود کیفیت مقاطع برانبارش

هدف اصلی در پردازش داده های بازتابی، به دست آوردن بهترین تصویر از ساختارهای زیرسطحی است. پردازش در محیط های با ساختار پیچیده و یا در داده هایی با نسبت سیگنال به نوفه پایین، بسیار مشکل و زمان بر است و نیاز به چندین بار تکرار مراحل پردازش دارد. در این پژوهش با معرفی روش سطح بازتاب مشترک(crs) به عنوان یکی از روش های پردازش مبتنی بر داده، داده های لرزه نگاری بازتابی منطقه ای در ایران مورد پردازش قر...

full text

تحلیل سرعت برانبارش با استفاده از نشانگرهای روش مبتنی بر مدل سطح پراش مشترک

تحلیل سرعت برانبارش یکی از مراحل مهم در فرآیند پردازش داده‎های لرزه‎نگاری انعکاسی است. سرعت برانبارش را می‎توان با استفاده از دو نشانگر روش سطح بازتاب مشترک یعنی شعاع موج عمود در نقطه برخورد و زاویه خروج موج محاسبه کرد. اما نشانگر شعاع موج عمود در نقطه برخورد به‎دست آمده از این روش متاثر از نشانگر شعاع موج عمود است. روش سطح پراش مشترک توسعه داده شده روش سطح بازتاب مشترک است. نشانگرهای این روش ر...

full text

روش مبتنی بر مدل برانبارش سطح پراش مشترک

چکیده: روش برانبارش بازتاب مشترک، حادثه های لرزه ای را با استفاده از یک آنالیز سرعت کلی برانبارش می نماید. روش معمول برانبارش سطح بازتاب مشترک دوبعدی، قادر است تعداد محدودی از حاثه های لرزه ای را که در یک نمونه از مقطع برانبارش شده تداخل نموده اند در نظر بگیرد. چنین پدیده ای که در اثر شرکت کردن دو یا چند حادثه در یک مقطع برانبارش شده دور افت صفر بوجود می آید، تداخل شیب می نامند. از آنجایی که م...

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 28  issue 97-3

pages  4- 15

publication date 2018-08-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023